فریزر یا اجاق گاز ؟

تصور کن تمام حرفی که در دلت انبار شده ، تمام فکری که در ذهنت ماسیده ، تمام دردی که به رگهایت چسبیده و تمام حسرتی که در چشمانت رسوب کرده را یکجا جمع کنی و درون کاسه ای بریزی و بگذاری روی میز وسط آشپزخانه . همینطور به آن خیره شوی و تمام افکارت – نه آنهایی که ماسیده و درون کاسه است ! – را جمع کنی تا راهی بسازی که چگونه از دست محتوی کاسه خلاص شوی. همینطور که خیره شده ای ، حرف و فکر و درد و حسرت را می بینی که از سر و کول هم بالا می روند و می خواهند به زادگاهشان ، به دل و ذهن ورگ و چشم ِتو ، برگردند. می دانی که هر چقدر هم دورشان کنی باز هم راه را پیدا می کنند و به سراغت می آیند. در همین درگیری ، یک چشمت می افتد به فریزر ، چشم دیگرت به اجاق گاز. می توانی کاسه را درون فریزر بگذاری تا آنها یخ بزنند و از دستشان راحت شوی. اما ممکن است برق برود ، ممکن است کسی کاسه را خارج کند ، ممکن است فریزر خراب شود ، ممکن است دمای محیط به هر دلیلی بالا برود ، ممکن است هزار اتفاق رخ دهد و باز همه چیزبه سر جای خود برگردد. به اجاق گاز نگاه می کنی . اگر کاسه را بگذاری و درونش را بسوزانی خیالت راحت می شود. اما با بوی گندش چه کار می کنی ؟ جواب همسایه ها را چه می دهی ؟ گاز مسمومش چه می شود ؟ خاکستر و تفاله و کثافت باقیمانده چه می شود ؟.

می دانم که راه عاقلانه این است که پنجره ها را باز کنی ، درب خانه را ببندی و محتوی کاسه را بسوزانی و تفاله اش را درون سطل بیاندازی و برای مدت کوتاهی به دماغت بفهمانی بوی گند را تحمل کند و به چشمانت بگویی که فعلا بخاطر دودی که فضا را پوشانده اشک ریختن بلامانع است. بله ! می دانم که راه عاقلانه همین است. و این راه هم می دانم که آخرش کاسه را درون فریزر می گذارم و هر از چند ساعتی به آن سر می زنم تا ببینم یخ زده یا هنوز وول می خورد و آخر سر هم درب فریزر را از روی حواس پرتی باز می گذارم و همان مقدار یخی هم وا می رود و حرف و فکر و درد و حسرت فرار می کنند و یواشکی وقتی خواب هستم به سر جای خودشان بر می گردند ! . مواظب باشد ! اگر از فریزر استفاده می کنید ، درب آن را همیشه ببندید !